“ต้นไม้ที่สูงใหญ่ ให้ร่มเงาแก่ผู้คนได้ ... ย่อมมีรากแก้วที่แข็งแรง ไม่ต่างอะไรกับคนเรา ที่จะเติบโตอย่างงดงาม มีคุณภาพในสังคมได้ ต้องอาศัย รากฐานที่มั่นคงเหมือนรากแก้วของต้นไม้

การเปลี่ยนแปลงแห่งยุคสมัย กระแสสังคมพัดพาคนรุ่นใหม่ออกห่างไกลจากชุมชน ละทิ้งถิ่นฐานบ้านเกิด เพื่อออกเดินตามหาฝัน แสวงหาอนาคต และความมั่นคงในชีวิต ที่รอคอยอยู่เบื้องหน้า

ราวกับว่า ความฝัน... ยิ่งมีขนาดใหญ่ ... ยิ่งต้องห่างไกลจากชุมชนมากเท่านั้น บางครั้ง ความห่างไกลนี่เอง ที่ทำให้หลงลืมตัวตน ลืมรากเหง้าแห่ง วัฒนธรรม ที่เคยเรียงร้อยชุมชนเอาไว้ให้เป็นหนึ่งเดียว ...

เมื่อรากเหง้า อันเป็นรากฐานสำคัญของชีวิตถูกละเลย ความสัมพันธ์ในชุมชนจึงอยู่เปราะบาง ขาดความรักความสามัคคีกัน หากเป็นเช่นนี้ต่อไป สังคมจะเป็นอย่างไรในภายภาคหน้า เป็นสิ่งที่เราตั้งคำถาม... และอดกังวลไม่ได้

จากความเชื่อที่ว่า เราจะรักผู้อื่นได้ ต้องเริ่มจากการรักและเคารพตนเองก่อน

เมื่อเรารัก และภาคภูมิใจในตนเอง เรจะเติบโตภายในอย่างมั่นคง เผื่อแผ่ความรักออกไปโอบอุ้มผู้อื่น เสมือนต้นไม้ใหญ่ที่คอยแผ่กิ่งก้านสาขา ให้ร่มเงาแก่ผู้คนได้

เมื่อเรารักตนเอง เราจะรักผู้คนรอบข้าง รักสังคม รับในวัฒนธรรมที่แตกต่าง และอยู่ร่วมกันอย่างผาสุกได้

เราจึงเริ่มจากการปลูกฝัง “เด็กและเยาวชน” ซึ่งเปรียบเสมือนเมล็ดพันธุ์ ที่จะเติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่ในภายภาคหน้า เป็นพลังสำคัญที่จะขับเคลื่อน ประเทศชาติในอนาคต ด้วยการนำประวัติศาสตร์ท้องถิ่นเข้ามาอยู่ในรั้วโรงเรียน ภายใต้ชื่อ ศูนย์เรียนรู้ประวัติศาสตร์เขาใหญ่เพื่อสังคม โดย “อิ่มอกอิ่มใจ”เพื่อให้เด็กและเยาวชน ได้เรียนรู้ และเข้าใจความเป็นมาในอดีตของชุมชนตนเอง เกิดความภาคภูมิใจ รู้คุณค่า สำนึกรัก หวงแหน ทรัพยากรในท้องถิ่น รักในวัฒนธรรมอันดีงาม มีจิตวิญญาณที่หล่อหลอมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับชุมชน เปรียบเสมือนรากแก้วที่หยั่งรากลึกลงไปใน จิตใจ แผ่ขยายสู่คนรอบข้าง ชุมชน สังคม สู่ประเทศชาติ ...พร้อมเติบโตสู่การเป็นพลเมืองโลกที่มีคุณภาพ ในอนาคต

โครงการอิ่มอกอิ่มใจ สอดรับกับนโยบายการศึกษา : ภายใต้พรบ.การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 มาตรา ๖) การจัดการศึกษาต้องเป็นไปเพื่อ วัตถุประสงค์ในการพัฒนาบุคคล ให้มีความสมบูรณ์ทั้งร่างกาย จิตใจ สติปัญญา ความรู้ และคุณธรรม เป็นคนดี มีวินัย ภูมิใจในชาติ มีทักษะ การเรียนรู้ ทักษะอาชีพ และทักษะชีวิตให้สอดคล้องและเท่าทันพัฒนาการของโลก มีโอกาส พัฒนาความถนัดของตนให้เกิดความเชี่ยวชาญได้ และมีสํานึกในความรับผิดชอบต่อครอบครัว ชุมชน สังคม และประเทศชาติ และสามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างผาสุก